Tylko u nas
Atrakcje do zobaczenie wyłącznie u nas
Szanowni Goście
Z ogromną radością i dumą chcielibyśmy Państwa serdecznie powitać w restauracji TIREST. Pragniemy zaprosić Państwa do odkrycia wyjątkowej wystawy, która przeniesie Was w magiczny świat historii i piękna instrumentów muzycznych.
Nasz rodzinny skarb, składający się aż z 56 skrzypiec, wypełnia te ściany, które opowiadają nie tylko o historii muzyki, ale także o pasji i oddaniu naszej rodziny dla tej dziedziny sztuki.
Sercem kolekcji są skrzypce – klejnoty muzyczne, w tym wiernie odtworzone repliki mistrzowskich dzieł takich lutników, jak Antoni Stradivari czy Jakob Steiner. To nie tylko instrumenty, to noszące w sobie dziedzictwo melodii i emocji.
Uczucie emocji – tęsknoty za życiem, domem i rodziną – przekazują nam wyjątkowe skrzypce zbudowane przez jeńca wojennego będącego w niewoli sowieckiej na Gułagu w 1944 roku. Okres baroku – wiek XVII i pierwsza połowa XVIII wieku – jest już okresem ogromnej popularności tego instrumentu.
Zachęcamy Was do zgłębiania historii lutnictwa oraz do zanurzenia się w atmosferze, którą stworzyliśmy specjalnie dla Was. Możecie podziwiać kunszt ich wykonania, poznać tajemnice ich tworzenia.
Wierzymy, że ta wystawa będzie dla Państwa inspirującym doświadczeniem, które wzmocni pasję do muzyki i sztuki.
Historia skrzypiec
Skrzypce to zdecydowanie najpopularniejszy, a zarazem najmniejszy przedstawiciel instrumentów smyczkowych. Ich niezwykłe walory doceniali nie tylko geniusze muzyczni, jak Vivaldi czy Bach, ale również przedstawiciele muzyki nowoczesnej.
Swoją dzisiejszą formę skrzypce otrzymały około 400 lat temu, lecz ich historia rozpoczęła się jeszcze w czasach starożytnych. Zgodnie z mitologią grecką wynalazcą skrzypiec był sam Orfeusz, a do perfekcji doprowadziła je Safona, tworząc dla nich smyczek naciągnięty końskim włosiem. Co ciekawe, wielu badaczy twierdzi jednak, że początku ich współczesnej formy należy szukać przede wszystkim na terenach Polski.
Zgodnie z ich hipotezą skrzypce wyewoluowały ze staropolskiego instrumentu o wdzięcznej nazwie gęśle, czyli prymitywnego, ludowego instrumentu smyczkowego. W okresie renesansu opracowano, polskie skrzypce, będące podstawą do opracowania barokowej, znanej do dnia dzisiejszego konstrukcji skrzypiec.
Okres baroku – wiek XVII i pierwsza połowa XVIII wieku – jest już okresem ogromnej popularności tego instrumentu.
W tym okresie w całej Europie istniało wiele zakładów lutniczych produkujących skrzypce – głównie we Włoszech, Francji i Niemczech. Zajmowały się tym całe rody lutników, przekazując sobie szczegóły i tajemnice produkcji.
Słynni Lutnicy
Antonio Stradivari (1644 lub 1648 – 18 grudnia 1737) był włoskim mistrzem lutniczym, który jest uważany za jednego z największych twórców skrzypiec w historii. Jego prace, znane jako „Stradivariusy”, są uważane za najwyższe osiągnięcie w sztuce budowy skrzypiec. Można odnotować, że bezpośrednio od Stradivariego zamówił w roku 1715 skrzypce król Polski August II. Skrzypce są obecnie znane pod nazwą „Polski Król”.
Jakob Steiner austriacki lutnik działający w Tyrolu w XVII wieku. Prawdopodobnie urodził się około 1617 roku. Steinera często określa się mianem „króla tyrolskich lutników”. Jego prace były charakteryzowane przez solidne rzemiosło i piękne wykończenie. Stworzył zarówno skrzypce, altówki, jak i wiolonczele. Jego instrumenty miały wpływ na dalszy rozwój lutnictwa w regionie.
Giovanni Paolo Maggini (ur. 1580 w Botticino w okolicy Brescii, zm. 1632) – lutnik włoski. Był uczniem Gasparo da Salò. Jego wczesne instrumenty wykazują znaczny wpływ mistrza. Szczególnie cenione są jego altówki ze względu na ciemną, donośną barwę tonu. Jego instrumenty wyróżniają się silnie sklepionymi płytami. Zmarł w roku 1632 podczas epidemii dżumy.
